Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Anoniem
Ik wens jullie allemaal een hele fijne en veilige jaarwisseling toe
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
18 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
ORPG met Shiri
Anoniem
Wereldberoemd



Lynn haalde even diep adem en probeerde te kalmeren. Daarna deed ze een tweede poging om het verhaal te vertellen. 'We zijn in het ziekenhuis,' begon ze. 'Er zat iets in Abby's drankje en daar reageerde ze heel heftig op... Ze zijn nu bezig met haar maag leeg te pompen maar ze weten verder nog niet wat het was en... en...' Lynn beet hard op haar lip. 'Ze weten niet of ze... of ze het haalt...'
Duchess
Wereldberoemd



Duke sloot zijn ogen en ademde diep in en uit. "Gewoon het ziekenhuis? Hier?" Joel's ogen werden groot toen hij het zei, maar Duke beet alleen nog even op zijn lip.
Anoniem
Wereldberoemd



Lynn knikte, zich later pas reagerend dat Duke dat niet kon zien. Uiteindelijk bevestigde ze zijn vraag met een zachte "ja".
Duchess
Wereldberoemd



Duke keek Joel even aan. "Goed, dan komen we eraan, ja? Hoogstens tien minuten...? Hij keek vragend, maar Joel haalde nog steeds verward zijn schouders op.
Anoniem
Wereldberoemd



Lynn wist even niet wij Duke nog meer bedoelde met "we", maar haar hoofd stond er ook even niet naar. Na een afwezige "tot zo" hing ze de telefoon op. Nu was het wachten.
Duchess
Wereldberoemd



Het ziekenhuis was in principe op een kwartier loopafstand, maar Duke had Joel af en toe aan zijn arm meegetrokken terwijl hij zelf wat harder liep. Eenmaal binnen speurde hij de hal gelijk af naar Lynn. Toen Duke haar eenmaal gevonden had pakte hij haar bij haar schouders. "Alles oké?" Vroeg hij, half hijgend.
Anoniem
Wereldberoemd



Lynn keek op toen iemand haar bij de schouders greep. Haar ogen waren waarschijnlijk rood en haar wangen nat van het huilen, maar toen ze hem zag voelde ze zich opnieuw in elkaar storten. 'Ik ben prima...' zei ze met een trillende stem. 'Maar Abby...' Ze liet haar hoofd in haar handen rusten nadat ze weer eens een hand door haar haar had gehaald. Tegelijkertijd bleef er één gedachte in haar hoofd rondspoken: als ik wat beter had opgelet...
Duchess
Wereldberoemd



Duke had geaarzeld, maar trok Lynn toch tegen zich aan. "Het komt vast goed." Zei hij zacht, in een poging haar wat te sussen. "Het komt vast goed."
Anoniem
Wereldberoemd



Lynn beet op haar lip en knikte, terwijl ze haar gezicht verborg in zijn nek. Als Abby het niet zou halen, dan was het haar schuld. Dat wist ze. Ze wilde Abby niet kwijt... Ze was haar beste vriendin. 
Duchess
Wereldberoemd



Duke had geen idee wat wel of niet oké was, op het moment, dus hij bleef gewoon staan zoals ze stonden en zei af en toe zacht: "Het is oké."
Anoniem
Wereldberoemd



Nadat Lynn een beetje bedaard was nam ze een beetje afstand van Duke. Het was toen pas dat ze Joel zag. Hij leek diep in zijn gedachten verloren, wegens redenen onbekend voor Lynn. Een ding was zeker: hij was net zo bezorgd als zij, misschien nog wel meer.
Duchess
Wereldberoemd



Duke glimlachte voorzichtig naar Lynn en liet haar los. Nu was het wachten, meer konden ze niet doen.
Anoniem
Wereldberoemd



Twee uur later kwam er eindelijk een dokter langs om nieuws te brengen. Het ging nu "goed" met Abby maar ze wilden nog onderzoek doen en kijken waarom haar lichaam er zo heftig erop had gereageerd. Daarnaast kon er nog van alles gebeuren, maar voor nu was ze stabiel. Nu was het wachten op het moment dat ze langs Abby mochten. 
Duchess
Wereldberoemd



Duke zuchtte kort, maar glimlachte vervolgens naar Lynn. "Zie je wel, het komt allemaal goed." Zei hij voorzichtig. Hij kreeg nog altijd de kriebels van ziekenhuizen en werd bijna gelijk zenuwachtig als er een arts langsliep. 
Anoniem
Wereldberoemd



Lynn glimlachte zwakjes en kneep in Dukes hand. Het zou goed komen, maar toch... tot op het moment dat ze zelf Abby zou zien kon ze zich niet opgelucht voelen. Lynn keek Duke even aan. 'Bedankt... dat je hier bent...' zei ze zacht.
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste