ORPG - The rychess return of the daylar - Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG - The rychess return of the daylar

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Ditmaal rolde Taegan zijn ogen. Hij begon lichtelijk geïrriteerd te raken. "Weet je hoeveel van ons van haar een compliment hebben gekregen? Nul. Niemand. En waarom zou ze je ego strelen? In het veld zijn er ook geen officiers die rondtrappelen met verrekijkers om te bepalen wie 'het meest hun best heeft gedaan'. Als je in de modder ligt en niemand juicht je toe, ren je dan nog steeds? Verlies je dan ook motivatie?" Taegan praatte aan een stuk door, maar hij was nog klaar. "Er zullen niet altijd anderen zijn om je een schop onder je kont te geven. Dat betekent niet dat je gelijk als een zandzak neervalt wanneer dat gebeurt."

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Faelar kneep zijn ogen naar hem samen. 'Daar gaat het toch niet om?' Daar ging dan ook zijn laatste beetje rustig-blijven. 'Ze is hier om mensen te trainen toch? Volgens mij hoort positieve feedback daar net zo goed bij. Fijn dat jullie er blijkbaar allemaal oké mee zijn constant afgeblaft te worden, maar volgens mij is dat nergens voor nodig!' Waarom was dat zo ingewikkeld voor ze?

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Taegan lachte kort, maar er zat geen klein beetje vrolijkheid in. "Jij komt te laat! Dat is jouw schuld, niet die van haar! Het enige wat ze doet is jouw een beetje discipline bij te leren, wat nog bewonderenswaardig is ook, aangezien elke andere trainer je allang had opgegeven!" Zijn stem was nu een stuk luider geworden. Ilvisar legde zijn hand op Taegan's arm en schudde zijn hoofd. Rustig aan, zei zijn blik, alsof hij bang was voor zijn bloeddruk en zijn hart elk moment kon exploderen. Maar in zijn ogen kon Taegan ook de angst zien voor de nieuwsgierige ogen om hen heen. Hij haalde diep adem en perforeerde nog een paar blaadjes sla. Hij ging niet zijn excuses aanbieden. Ondanks dat het niet helemaal tactisch was gebracht, had hij namelijk wel gelijk.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Au. Die stak pas echt. Ondanks dat Faelar zich maar al te goed besefte dat het waarschijnlijk waar was. Misschien was het daarom juist vervelender om te horen. Zeker van een van de weinige mensen die op een normale manier tegen hem praatte. Normaal gesproken dan. 'Misschien moet ze dan maar doen dan! Waarom laat ze me hier in godsnaam nog rond lopen als ik toch niks goed kan doen!'

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Taegan wilde er haast op in gaan, toen ineens iemand anders bij hun tafel stond. Dayla keek naar het drietal, haar gezicht neutraal. Het waren haar ogen die haar emoties meestal verraadden, maar ook deze waren angstaanjagend kalm. De hele eetzaal was stil. Ze keek van Ilvisar, naar Taegan, naar Faelar, voordat ze wat zei. "Is er een probleem?" Net zoals al het andere aan haar, was ook haar stem kalm. Het boekje had ze nog altijd in haar handen - dat zou ze nooit zomaar op tafel laten liggen.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Faelar keek even stil op. Oh. Oh fuck. Dat was het laatste wat hij verwachtte. Daar ging zijn kans om meer te doen dan rennen vanmiddag. En hey, als hij die toch al kwijt was...? 'Ja,' antwoordde hij. Het maakte toch al niks meer uit. 'Ja, er is een probleem.' Waarschijnlijk hielp het ook niet dat hij nog altijd gewoon boos was. Iemand moest misschien aan zijn impulsiviteit gaan werken~

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Zowel Taegan als Ilvisar keken de halfling met grote ogen aan, met een blik die waarschijnlijk iets vroeg als 'heb je daadwerkelijk een doodswens?' Hun zorgen kwamen niet over, helaas. Dayla stond dus Faelar met een opgetrokken wenkbrauw aan te kijken. Ze had het misschien niet verwacht dat hij daadwerkelijk iets zou gaan zeggen, zeker niet in een volle eetzaal, maar dat kon ze niet laten blijken. "En dat is?" vroeg ze toen hij niet verder praatte.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Faelar was eigenlijk alweer vergeten dat het tweetal aan de andere kant van de tafel zat en stond op. Hij richtte zich op Dayla en sloeg zijn armen over elkaar. 'Ik weet niet of het een soort powertrip is, of dat je daadwerkelijk denkt dat je alles perfect doet, maar als je iemand kan afzeiken of straffen ben je er direct bij. Wat op zich niet verkeerd zou zijn, als je hetzelfde zou doen als iemand wél iets goed doet,' antwoordde hij. 'Prima dat de rest het oké vindt om over zich heen te laten lopen, maar ik ben er eigenlijk wel klaar mee.'

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Dayla stond even verbaasd te kijken, al was het niet te lezen aan haar lichaam. Was het werkelijk eindelijk zover? Was de dag van zijn vertrek eindelijk aangekomen? Ze had moeite om haar euforie in te houden, ook al was er diep van binnen ook een tegengeluid dat aan haar blijdschap knaagde. "Is dat alles?" vroeg ze. Misschien had hij nog wel een tweede tirade in zijn mars. Het maakte haar verder niet uit wat de halfling van haar vond, als hij er klaar mee was kon hij vertrekken. Tuurlijk, Rayvon zou er niet zo blij mee zijn, maar het is niet alsof Dayla hem tegen zijn wil kan houden?

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Oh dat was het zeker, maar dat maakte Faelar niet ineens rustiger. Hij kneep zijn ogen naar haar samen. 'Dat was alles,' antwoordde hij kortaf. Als ze het toch niet zo veel vond, kon ze haar manier van training geven makkelijk aanpassen, toch? Al kreeg hij het idee dat het niet zo simpel zou zijn...

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Dayla knikte. "Duidelijk. Ik neem aan dat je jezelf uit kan laten? Je wist de poort te vinden toen deze met magie was beschermd, dus het zou niet al te moeilijk moeten zijn." Ze liep weer terug naar haar tafel, waar haar zwaard nog tegen de tafel aan stond. Dayla hing de riem om haar schouder waardoor het vertrouwde gewicht van haar wapen weer op haar rug hing. Vervolgens draaide ze zich weer om naar Faelar. "Omdat ik het verplicht ben, moet ik je ook het volgende vertellen: je hebt tot morgenochtend om je te bedenken. Of je sluit je aan bij de training, of je zorgt ervoor dat je bed leeg is en je het terrein hebt verlaten. Dit is je laatste en enige kans. Is dat duidelijk?"

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Faelar bleef even verbaasd staan waar hij stond. Oké. Dat was.... Niet de reactie die hij verwacht had. Wat hij wel verwachtte, wist hij eigenlijk ook niet helemaal, maar hij wist wel dat het niet dit was. En alsof dat hem nog niet genoeg van zijn apropos gebracht had, was hij bij het vervolg nog erger in de war. Zijn enige kans om te vertrekken? Heh? Hij was hier vrijwillig heen gekomen toch? Hij zat hier niet gevangen... Toch...?

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Dayla wachtte op een antwoord dat niet kwam. "Is. Dat. Duidelijk?" vroeg ze nogmaals, dit keer strenger. Ze moest een bevestiging hebben, anders dan kon dat nog wel eens problemen opleveren later. Met haar hoofd zat ze inmiddels al weer een paar gebouwen verder; voordat ze verder ging met de training, moest ze bij Rayvon melden wat er was gebeurd. Hij zou er niet blij mee zijn, maar hij zou het begrijpen. Hij vertrouwde haar, immers.

Duchess
Wereldberoemd

Duchess schreef:
Faelar leek even op te schrikken. Oh, ze verwachtte een antwoord. 'Eh, ja.' Niet helemaal, maar afijn. Voor nu was in ieder geval duidelijk wat ze van hem verwachtte. God, dit was niet hoe hij vandaag voor zich gezien had. En het was vanmorgen zo goed begonnen allemaal...

Anoniem
Wereldberoemd

Rye schreef:
Dayla knikte. Ze keek daarna naar hun publiek. "Training begint over tien minuten. Zorg ervoor dat jullie op tijd zijn." Zonder te wachten op een reactie, liep Dayla daarna de eetzaal uit. Het was tijd om Rayvon te vinden. Hopelijk zat hij daadwerkelijk in zijn kantoor.
Ilvisar en Taegan waren achtergebleven met Faelar in de eetzaal. De rest was al vertrokken. Sommigen hadden Faelar een schouderklop gegeven, maar aan hun gezichten te zien was het meer omdat ze Dayla niet mochten dan dat ze daadwerkelijk met de halfling meeleefden. Ilvi stond open Taegan, die er verslagen uit zag, volgde vrijwel automatisch. "Ik hoop dat je blijft," zei Ilvi, die normaal zo stil mogelijk bleef. Het leek alsof hij meer wilde zeggen, maar het kwam er niet uit.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld