schreef:
Ivy had altijd een duidelijke voorkeur voor zijn kapsel. Hij maakte zich er minder druk over. Hij schoot in de lach toen Ivy achter hem ging staan en aan zijn haar prutste, waarna ze vertelde dat het er al veel beter uitzag. Zo lang zij het leuk vond, vond hij het niet erg. Hij raakte kort zijn haar aan en schudde zijn hoofd toen, misschien moest hij maar volledig overgaan op de losse knotjes. Op een of andere manier leek Ivy dat zo veel leuker te vinden. Hij deed het al vaker sinds hij met Ivy was, sinds ze een duidelijke voorkeur had. Hij trok zijn wenkbrauw even op en lachte toen.
'Is dat zo? Misschien moet ik het dan maar altijd zo dragen.' grapte hij. Hij merkte nooit echt een duidelijk verschil in gedrag bij Ivy. Waarschijnlijk omdat vrouwen er een stuk minder gevoelig voor waren dan mannen. Hij had er altijd drie keer zo veel moeite mee om van haar af te blijven als ze er weer eens sexy uitzag. Nu weerhield hij zichzelf er ook van. Het initiatief hoorde niet altijd vanuit hem te komen. Hij glimlachte even.
'Dat weet ik wel. Ik kan me niet herinneren dat je ooit boos bent geweest.' vertelde hij met een frons. Hij had een hoop gezien, maar boosheid? Nee, dat niet. Zij had hem wel boos gezien, meer dan eens zelfs. Hij kon er niets aan doen dat ze een ontzettend vervelende ex had.
Heel even streelde hij langs haar wang, waarna hij zijn hoofd schudde. Ze hoefde zich niet te verontschuldigen. Hij hoorde rekening met haar te houden en dat deed hij ook zo veel mogelijk.
'Het is oké, ik heb alle tijd.' verzekerde hij haar. Hij ging haar niet op haasten. Hoewel hij ook wel wist dat hij geen jaren zou kunnen blijven, zou hij het wel zo lang mogelijk uitstellen. Zijn geluk ging niet voor het hare. Hij had liever dat zij gelukkig was dan dat hij dat was. Op een of andere manier vond hij zichzelf altijd minder belangrijk in een relatie. Hij wist niet zeker of dat goed was. Hij drukte een kus tegen haar lippen. Hij was nu ook gelukkig. Hij mocht niet klagen. En hij wilde niet dat Ivy zich er druk over maakte, hij zou haar nooit dwingen te gaan. Hij keek op toen ze hem een tik op zijn vingers gaf.
'Dit is nog steeds mijn shirt, ik kan er mee doen wat ik wil hoor.' lachte hij. Hij liet zijn handen op haar benen rusten terwijl hij nog een kus tegen haar lippen duwde.
'Dat is waar.' gaf hij toe. Hij kreeg ze wel terug. En hij vond het leuk als ze in zijn shirt rondliep, dus zo erg was het allemaal ook niet.
Ivy had altijd een duidelijke voorkeur voor zijn kapsel. Hij maakte zich er minder druk over. Hij schoot in de lach toen Ivy achter hem ging staan en aan zijn haar prutste, waarna ze vertelde dat het er al veel beter uitzag. Zo lang zij het leuk vond, vond hij het niet erg. Hij raakte kort zijn haar aan en schudde zijn hoofd toen, misschien moest hij maar volledig overgaan op de losse knotjes. Op een of andere manier leek Ivy dat zo veel leuker te vinden. Hij deed het al vaker sinds hij met Ivy was, sinds ze een duidelijke voorkeur had. Hij trok zijn wenkbrauw even op en lachte toen.
'Is dat zo? Misschien moet ik het dan maar altijd zo dragen.' grapte hij. Hij merkte nooit echt een duidelijk verschil in gedrag bij Ivy. Waarschijnlijk omdat vrouwen er een stuk minder gevoelig voor waren dan mannen. Hij had er altijd drie keer zo veel moeite mee om van haar af te blijven als ze er weer eens sexy uitzag. Nu weerhield hij zichzelf er ook van. Het initiatief hoorde niet altijd vanuit hem te komen. Hij glimlachte even.
'Dat weet ik wel. Ik kan me niet herinneren dat je ooit boos bent geweest.' vertelde hij met een frons. Hij had een hoop gezien, maar boosheid? Nee, dat niet. Zij had hem wel boos gezien, meer dan eens zelfs. Hij kon er niets aan doen dat ze een ontzettend vervelende ex had.
Heel even streelde hij langs haar wang, waarna hij zijn hoofd schudde. Ze hoefde zich niet te verontschuldigen. Hij hoorde rekening met haar te houden en dat deed hij ook zo veel mogelijk.
'Het is oké, ik heb alle tijd.' verzekerde hij haar. Hij ging haar niet op haasten. Hoewel hij ook wel wist dat hij geen jaren zou kunnen blijven, zou hij het wel zo lang mogelijk uitstellen. Zijn geluk ging niet voor het hare. Hij had liever dat zij gelukkig was dan dat hij dat was. Op een of andere manier vond hij zichzelf altijd minder belangrijk in een relatie. Hij wist niet zeker of dat goed was. Hij drukte een kus tegen haar lippen. Hij was nu ook gelukkig. Hij mocht niet klagen. En hij wilde niet dat Ivy zich er druk over maakte, hij zou haar nooit dwingen te gaan. Hij keek op toen ze hem een tik op zijn vingers gaf.
'Dit is nog steeds mijn shirt, ik kan er mee doen wat ik wil hoor.' lachte hij. Hij liet zijn handen op haar benen rusten terwijl hij nog een kus tegen haar lippen duwde.
'Dat is waar.' gaf hij toe. Hij kreeg ze wel terug. En hij vond het leuk als ze in zijn shirt rondliep, dus zo erg was het allemaal ook niet.



0
0
0
0
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? 

