ORPG) No shit Sherlock - Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG) No shit Sherlock

CaptainDutch
Straatmuzikant

CaptainDutch schreef:
Ik: Radstone - badass crimineel enz - rest merk je wel

Jij: een of andere detective/rechercheur

Foto komt nog.

CaptainDutch
Straatmuzikant

CaptainDutch schreef:
Radstone
Het is avond en langzaam wordt het schemerig. Het is het perfecte tijdstip om actie te ondernemen. Mijn ogen glijden over de muur waar allemaal foto's van personen hangen. Deze personen zullen allemaal spijt krijgen wat ze ooit in hun leven hebben gedaan.
Snel bereid ik nog wat kleine dingen voor en vertrek dan uit het kraakpand. De stad is verlaten, af en toe rijd er een auto langs, meeste van bendes. Dit is een grimmige stad, deze stad staat ook bekend met de duistere kant. Criminelen nestelen zich hier graag maar ik noem mijzelf geen crimineel. Ik heb een ander doel namelijk.
Ik stop voor een groot gebouw waar bovenop een penthouse zit. Ik doe mijn masker op om niet herkenbaar te zijn en loop naar binnen toe. Er liepen een aantal mensen rond, dit gebouw heeft namelijk een kantoor zitten met een duistere kant. Een reden waarom ik hier ben. Vijf minuten met de lift ben ik eindelijk boven, de sfeer is meteen anders. Er is veel goud, mannen in pakken en bewapende mannen. Als een schaduw glip ik langs de mannen heen en kom aan bij een grote, beveiligde deur waar twee mannen met machinegeweren staan. Snel pak ik mijn eigen pistool waar een demper op zit en schiet de mannen neer, pak de pas voor het openen van de deur en loop naar binnen toe.
Het is gigantisch, er zit zelfs een verdieping in. Overal zijn grote ramen, beelden, goud en zelfs een soort van riviertje. Ik doe mijn masker af en zoek mijn doelwit genaamd Urosov, een verwende Rus met veel macht. Opeens opent iemand het vuur en ik duik weg achter een pilaar. Natuurlijk is het Urosov die zijn gouden AK-47 gebruikt. Zuchtend pak ik mijn eigen wapen, een MP5 met een demper en begin terug te schieten en met gemak raak ik hem in zijn been. Langzaam loop ik naar hem toe, pak het touw en doe die om zijn nek heen en dan om zijn voeten zodat hij niet kan bewegen. En als hij toch beweegt, wurgt hij zichzelf. 'Hallo Urosov...' fluister ik en pak ondertussen mijn gasbrander. Ik verhit mijn brandmerk en zet die op zijn zij. '1' staat erop. Urosov schreeuwt het uit en begint te huilen en ik begin alleen maar te lachen. 'Ik pak alleen mensen die andere mensen hebben lastig gevallen.' zeg ik tegen hem en doe een touw om zijn nek heen. Ik dwing hem op te staan en naar de reling te lopen. 'Zeg maar dag en burn in hell.' snauw ik tegen hem en duw hem over de reling heen waardoor hij zich zelf ophangt. Ik hoor hem stikken en er komt een grijns op mijn gezicht.
Mijn klus zit erop en ik verdwijn weer zonder sporen achter te laten.

Anoniem
Wereldberoemd

LastChance schreef:
Oke ja ik ben een soort privédetective die af en toe de politie helpt wanneer nodig.

Hathaway
De dag is saai. Het moment dat ik wakker werd wist ik al dat vandaag een hel zou worden. Dat is het dus ook. De hele dag verveel ik me, alleen in mijn kleine appartementje. De criminelen vandaag zijn weer ongelooflijk voorspelbaar; hier en daar een diefstal en wat drugs, maar niks waar ik voor nodig ben. Zelfs de mails die ik krijg zijn voorspelbaar: een affaire hier en daar, verdwenen sieraden, een man die vermoedelijk de boel bij elkaar liegt terwijl de vrouw zelf net zoveel leugens vertelt... Saai. Zo saai. Ik reageer niet eens op de mails.
Wanneer komt er weer eens een goede moord? Ik heb al een tijdje niks gehoord van de politie inspecteur die me af en toe om hulp vraagt... Ik zucht diep en leg mijn laptop weg. Ik controleer mijn mobiel op gemiste berichten, maar ook niks. Ik kom de dag door met wat boeken over nieuwe onderzoeken op het gebied van menselijk gedrag, nodig maar niet erg interessant. De meeste informatie had ik zelf ook wel kunnen bedenken.
's Avonds, net voordat ik eigenlijk naar bed wil gaan om de verveling met slaap te bestrijden gaat mijn mobiel. Oh yes. Eindelijk! Ik pak snel mijn mobiel op en zie meteen dat het de inspecteur, Morse, is.
''Jim? Je bent nodig... Een bloedbad...'' zegt Morse. Daar gaan we dan...

Een half uur later sta ik voor een groot gebouw. Blijkbaar moet ik naar boven... Daar aangekomen stap ik binnen in een mega penthouse. Juist... Waar je soms belandt met dit werk is niet te geloven af en toe. Al snel zie ik een aantal lichamen. Bewakers. Niet interessant, wat bewakers waren overduidelijk niet het doelwit in een penthouse als dit.
Inspecteur Morse komt direct naar me toe als hij me bij de deur ziet en samen lopen we naar wat denk ik de woonkamer is. Onderweg moeten we een hoop dode bewakers en plassen met bloed ontwijken. In de woonkamer valt meteen de grote glazen trap op die naar een tweede verdieping gaat. De trap is nog wel een stukje interessanter dan dat. Bovenaan de trap hangt er een touw aan de reling, met daaraan het lichaam van een Rus, die volgens Morse Urosov heet. Al die Russen ook tegenwoordig, kunnen ze ook eens iets anders doen in deze stad, behalve crimineel worden en vermoord worden? Een aantal mensen zijn bezig met hem omhoog halen, maar ik kan nog wel wat dingen zien vanaf hier. Met alle dode bewakers kan dit natuurlijk geen zelfmoord zijn en zeker niet aan de wond in zijn been te zien. Neergeschoten net als de bewakers, maar niet fataal. Hij moest lijden volgens de moordenaar.
Zodra ze hem boven hebben mag ik hem goed bestuderen. Al snel vinden we op zijn zij het nummer ''1''. Waarom zou je iemand brandmerken met het nummer 1? Ik weet nu al dat dit een leuke zaak zal worden. Dit gaat zeker interessant worden!

CaptainDutch
Straatmuzikant

CaptainDutch schreef:
Radstone
Eenmaal in mijn appartement aangekomen laat ik mezelf meteen op een stoel ploffen achter de laptop. Het nieuws is er al snel bij, ze zeggen dat het een belangrijke zakenman was. Mooi niet. Ik knik nee en loop naar de muur toe waar de foto's hangen. Ik pak een stift en zet een rood kruis op de eerste foto, nu komt het tweede persoon. Het is Arnold Holler, een Duitser die zichzelf in Engeland heeft gevestigd. Ze noemen hem 'The Ring' omdat hij altijd opmerkelijk veel gouden en grote ringen draagt. Holler heeft in zijn verleden geholpen bij prostituees. Hij verkocht ze overal op de wereld. Arme meisjes, denken de droomjongen van hun leven gevonden te hebben blijken ze een slachtoffer te zijn van een grote bende. Een goede reden om wraak te nemen. Morgenochtend zal ik hem bezoeken, nou ja, op een afstandje dan. Mijn GA Precision Al Stock komt goed van pas. Het is een sniper die goed van pas komt. Het is licht en snel mee te nemen. Snel zet ik alles klaar. Ik vind het geweldig om de politie hints te geven. In de borstzak van Usorov zit een briefje waar ik heb opgeschreven: 'morgenochtend om vier uur is de volgende.'
Ik grijns even en loop dan naar het raam, genieten van het uitzicht over de stad heen. Het geeft mij rust. Mijn kraakpand ligt iets verder in de stad waar het wel druk is. De voorbij schietende lichten van auto's, sirenes en gepraat van mensen doet mij goed. Toch hield ik ervan om alleen te zijn. Glimlachend loop ik naar de soort van keuken toe en schenk voor mijzelf whiskey in en ga dan in een stoel zitten voor het raam, genietend van het uitzicht.
De politie staat voor een raadsel, denken mij te vinden zijn ze helaas weer een stap verwijderd van mij. Natuurlijk weet ik dat het ooit fout gaat, maar wanneer dat gebeurd is mijn doel behaald.

Anoniem
Wereldberoemd

LastChance schreef:
Hathaway
Als Morse eventjes wegloopt trek ik snel een briefje uit Urosov's borstzak. Ik bekijk het even snel en stop het meteen in mijn eigen jaszak voordat Morse terug kan komen. Verder kan ik niks interessants zien aan zijn lichaam of de inhoud van zijn zakken. Zelfs de schotwond kan ik zo snel even niks van maken, welk wapen was het..? Op dit moment heb ik echt even geen idee. Ik sta op en loop naar Morse toe. Kort vertel ik hem wat ik wel heb gevonden, wat niet erg veel is. Daarna besluit ik naar huis te gaan. Ik moet natuurlijk nog een plan voor morgen voorbereiden....

Thuis aangekomen plof ik op de bank neer en pak het briefje er weer bij. Morgenochtend om vier uur zal er nog een slachtoffer zijn. Maar wie? En waar? Urosov was een Russische crimineel. Zal het weer een Russische crimineel zijn? Wie weet. Een dader met een haat tegenover criminelen van Russische afkomst? En dat nummer, 1, gebrandmerkt. Heeft de dader een plan om er nog meer te vermoorden en iedereen een nummer te geven, ons zenuwachtig maken met de hoeveelheid slachtoffers die er zijn geweest en nog zullen komen? Zal vooral goed werken als we er nog een aantal bij hebben... En die hint dan? Oh, ik weet het allemaal ook nog niet. Ik besluit om maar naar bed te gaan, ik zal nu toch nergens komen. Beter dat ik nog even kan slapen... Mijn wekker zet ik op drie uur, dan ben ik in ieder geval klaar voor het volgende slachtoffer.

CaptainDutch
Straatmuzikant

CaptainDutch schreef:
Radstone
Deze nacht was echt een drama, ik heb hooguit maar vijf minuten geslapen. Mijn angst zat in de weg, straks vinden ze mij nog. Ik heb altijd standaard een wapen bij me, maar een heel special team zou mij zo kunnen meenemen. Ik rek me uit en loop naar de keuken toe waar ik wat water in schenk en doe snel wat schone kleding aan. Mijn kleding is donker zodat ik perfect in de duisternis pas. Ik kijk op de klok, het is drie uur, tijd om actie te nemen.
Mijn voetstappen galmden in de uitgestorven gang. Het is een drama om helemaal naar boven te gaan, wel vijftien verdiepingen lopen! Zuchtend kom ik eindelijk aan en laat me op een stoel vallen die onder het spinnenrag zit. 'Pfff...' zucht ik en kijk dan naar buiten toe. Tegenover mij staat een grote wolkenkrabber en recht voor me is Arnold. Ik weet dat Arnold vandaag een vergadering heeft met allerlei mensen die in de duistere handel zitten. Vandaag zal hun belangrijkste baas vermoord worden. Ik grijns. 'Tijd voor actie.' zeg ik als ik zie dat het half drie is. Behendig zet ik de sniper in elkaar en zet het neer op een tafel voor het raam. Ik stel het vizier goed en zie Arnold zo'n tweehonderd meter voor me lopen. Op de kogel schrijf ik met stift '2' op en doe die in het wapen. Geduldig volg ik Arnolds bewegingen en kijk op mijn horloge. Het is tien voor drie. Arnold neemt plaats aan de grote tafel en de andere mensen ook. vijf voor vier. Arnold pakt zijn papieren en kijkt even om zich heen. Natuurlijk kan hij mij niet zien. Eén voor vier, mijn vinger gaat om de trekker en ik houd mijn adem op ritme. Vier uur, ik adem uit en net voordat ik in adem haal ik de trekker over. Aan de overkant zie ik het glas breken en daarna een vallende Arnold gevolg door een plas bloed. De mannen in pakken beginnen meteen achter iets te schuilen en twee mensen wagen het om bij Arnold te komen. Ik zal ze niet doden, Arnold was mijn enige doelwit. Met een glimlach ruim ik alles snel op en loop naar beneden te trap af.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld