Visualiseer dat je op een berg staat, ergens aan de rand, met uitzicht op de afgrond beneden je. Zie het voor je, die rivier die daar ergens een pad tussen het steen heeft weten te vinden, met vissen en andere organismen die in het water leven, zelfs op de drassige bodem. De afstand van dat punt op de berg tot aan die bodem, dat is de grootste diepgang die deze sollicitatie gaat hebben. Ik dacht, als ik daar nou gewoon mee begin, dan vormt het samen met het oppervlakkige van de rest een mooi gemiddelde dat er nog wel mee door kan. Als je mijn logica nu al kwijt bent, wees dan niet bang, de rest is dus minder… diep.

Hier gaan we weer. De vraag waarom ik keer op keer probeer een sollicitatiebrief te schrijven is en blijft onbeantwoord want, well, het is niet mijn sterkste punt. Sorry als het een formeel, aan elkaar geplakt semi-zooitje met veel bijzinnen wordt, bij deze vertel ik jullie alvast dat dit niet mijn bedoeling is (net als dat het eigenlijk nooit mijn bedoeling is geweest en ik simpelweg iets wil schrijven dat de aandacht trekt in plaats van een brief waar mensen bij in slaap vallen… the struggle is real).

Ik ben Judith, iets wat jullie mogelijk al weten, maar toch het vermelden waard is, naar mijn mening, net als het feit dat ik 17 ben, dat ik (te) veel tijd aan vp spendeer en dat dat is om mijn vrienden te spreken en mijn functies voor het SMT te onderhouden. Daarnaast schrijf ik, sport ik zodra ik mezelf ertoe kan zetten en zwoeg ik mezelf door mijn examenjaar heen, wat soms nog best stressvol kan zijn.

Nu dat gezegd is, is het tijd om maar eens het ‘echte’ onderwerp aan te snijden. Hoe ik het voor elkaar krijg, weet ik niet, maar op de één of andere manier hang ik elke dag wel even rond op vp, zij het niet altijd even actief aangezien ik er gewoon weinig te doen heb. Toen ik bij het SMT ging, kreeg ik al meer te doen, wat ik leuker vond aangezien ik nu het gevoel had dat ik daadwerkelijk iets met/voor vp deed. Feit blijft echter dat er de laatste tijd steeds minder gebeurt en dat er dus ook steeds minder is dat kan worden vermeld op Instagram.
Dit neemt niet weg dat ik het enorm gezellig vind om in het team te zitten en met hen te werken, alleen ik zou het ook leuk vinden om ernaast nog wat meer te doen te hebben. Dat is dan ook de reden dat ik deze verkiezing aangrijp als kans om in een nieuw team te belanden met mensen waarvan ik een deel ook los van het CT als goede vrienden beschouw en anderen die ik verder ook gewoon aardig vind en graag beter leer kennen.
Toen ik zag dat er verkiezingen waren, besloot ik maar eens een poging te wagen om een competitie te bedenken, iets wat ik voorheen alleen had gedaan in de vorm van een schrijfwedstrijd, wat Elke zich misschien nog wel kan herinneren aangezien het haar wedstrijd was en ik het luie jurylid – ter verdediging, dit was al een tijdje geleden en ik zal mijn luiheid met liefde overwinnen als dat betekent dat ik een plekje in het CT kan bemachtigen – maar ondanks dat alles vond ik het wel erg leuk om te zien hoe mensen een opdracht aangrepen en te zien hoe iets dat door mij bedacht was, werd geïnterpreteerd door anderen. Dat laatste is ook iets waar ik nu best nieuwsgierig naar ben, zelfs al zullen de competities die ik voor deze sollicitatie heb bedacht misschien nooit ‘echt’ worden, wat ik natuurlijk wel hoop.

Kort samengevat, het competitieteam lijkt me erg gezellig en de functie zelf spreekt me ook aan. Ik ben in staat normale zinnen te schrijven zonder grammaticafouten e.d. en kan zelfs enigszins met Photoshop overweg, dus lay-outs maken moet hopelijk ook nog wel lukken. Ik ben benieuwd naar de uitslag en hoop er zelf tussen te staan, maar de keuze is aan jullie en ik zal ‘geduldig’ afwachten (voor zover ik dat kan).

Succes met het doorwerken van alle inzendingen!

Liefs,
Judith aka SoldToADemon