‘Is dat waarom je hier bent? Om me te vertellen dat je niet om me geeft?’ vroeg hij, terwijl hij leunde op de tralies die de twee personen van elkaar gescheiden hielden. De vrouw zette een stap achteruit en hij grinnikte zacht om haar reactie. ‘Als dat daadwerkelijk je intentie was geweest, dan was je bij me vandaan gebleven. Dan had je niet eens de moeite genomen om op bezoek te komen.’
‘Ik laat simpelweg niet graag zaken open staan en dat gaat ook op in dit geval. Dit zal de laatste keer zijn dat wij elkaar zien.’
‘Grappig, ik dacht dat de laatste keer dat wij elkaar zouden zien, de keer was dat jij besloot me aan te geven en ik geboeid van je werd weggevoerd.’ Er klonk geen woede in zijn stem door, geen wrok. Het had eraan zitten komen, zelfs al was hij niet blij met hoe hun relatie zich had ontvouwd. Het zat hem ergens dwars dat zij vrijuit ging, zelfs al was ook zij bij enkele zaken betrokken geweest, maar hij had nooit de behoefte gehad om haar met zich mee omlaag te trekken. Hij gaf wel degelijk om haar, zij het op zijn eigen, vervormde manier.
‘Blij om te horen dat je de humor van je situatie nog in kan zien.’ Had hij haar boos gemaakt? Mogelijk, maar erg veel deerde het hem niet. Hij lachte enkel naar haar en kwam overeind, waarna hij naar het bed liep dat een deel van de ruimte in zijn cel opeiste. Ze leek gefrustreerd omdat hij haar geen reactie gaf, maar zweeg zelf verder ook. Een kort moment staarden ze elkaar enkel aan, voordat ze zich omdraaide en wegliep. Vroeg of laat zou hij haar wel weer terug zien, daar twijfelde hij niet aan. Het was niet alsof het lot erg veel moeite had gedaan om hen uit elkaar te drijven, nee, eerder waren ze dichter naar elkaar gegroeid dan hij ooit had ervaren met een ander wezen. Dat zij dit ook merkte, had ze meerdere malen benadrukt, zelfs al leek ze zichzelf er nu van overtuigd te hebben dat dat niet meer was dan een illusie die hij bij haar op had gewekt. Ja, ze zou terugkeren en hij zou hier zijn, wachtend tot die dag aanbrak, met de zelfde glimlach rond zijn lippen als waarmee hij haar nu nakeek.